RUIMTE

  Elke traan is een druppel in de oceaan
  Ik pleng ze hier ... ik pleng ze daar
  Ze geven me ruimte waar dat nodig is ...
  het is niet eens dat ik ze mis
  Een waar waterballet
  maar dan meestal zonder dolle pret 

  Het gevoel is er dan te worden vertrapt en weggegooid
  als vuil ... wat in een kliko hoort
  Ik baan me een weg tussen alles door
  zoekend waar ik eigenlijk thuis hoor
  Daar waar mensen me iets gunnen
  daar waar men liefde kan runnen 

  Er gaan deuren dicht maar ook weer open  
  en ik hoef geen mensen te behagen of te kopen
  Ze zijn ineens daar
  en ik ... ben dankbaar...

© Aaltje de Vries 02-01-2015

DE BOOM

  Ik zit thuis met een glas hete thee en kijk naar buiten
  het stormt ... en ik hoor de wind fluiten
  Ik kijk naar de boom die voor mijn huis staat
  fier en stevig ...welke kant de wind ook gaat
  De wind rukt aan de takken en ze zwiepen alle kanten heen
  de stam draait heen en weer .. als staat ze op één been
  Ik herinner me alle jaargetijden
  waar de boom onder moest lijden 

  De herfst met zijn kleurrijk geheel
  bladeren worden rood en geel
  Kaal als ze is zonder bescherming op haar takken
  komt de winter er ineens aanzakken
  Hagel, sneeuw en ijs maken de takken zwaar te dragen
  toch zou ze het niet zonder hen willen wagen
  Ze maken haar sterker en sterker elk jaar weer
  zodat ze het makkelijker kan dragen elke keer 

  De lente brengt het de mooie tijd van groei
  daarna in de zomer weer .. de bloei
  Wat sterk en flexibel is toch zo'n boom
  Het lijkt bijna wel een perfecte droom
  Ze heeft haar voeten in de aarde en waait met de wind mee..  
  soms heftig ... en soms gedwee
  De boom overleeft elk jaar weer alle grillen van de natuur
  flexibel als ze is... deint ze mee met de wind... zacht en guur 

  Ze laat me veel zien als ik zo naar haar kijk...
  de mens ... is niet anders ... blijkt
  Dein mee met de wind op je weg ...
  Zó.. kom je altijd ergens terecht! 

© Aaltje de Vries 14-02-2015

LIFE

  Ieder mensenkind op aarde
  heeft een moeder die het baarde
  Omringt door liefde en geluk
  maar ineens ging dat stuk
  Dan moet je overleven
  en nemen wat ze geven..
  Elke les, elk gebaar
  zo ging dat .. jaar na jaar

  Totdat je ogen open gaan
  en dat geeft je ruim baan
  Eng als het is..
  je weet niet wat het is...
  zul je nieuwe stappen zetten
  en heb je t gevoel te zullen pletten
  tussen angst en gedrevenheid
  toch ben je daartoe bereid

  Het is meer een sprong in een diep gat
  alles is weg wat je had
  Komt het ooit nog wel goed
  klopt het wel wat je nu doet?
  Onzeker ga je door
  en zet je je beste beentje voor
  Je doet je best zo goed je kan
  houdt rekening met jan en alleman

  Gestaag lijkt het beter te gaan
  maar dan komt er een nieuwe storm aan
  Overspoelt door emoties en verdriet
  zie je het allemaal even niet
  Je voelt je verlaten en alleen
  en vindt iedereen gemeen
  Verloren als je was krabbel je langzaam op
  en je groeit weer en alles lijkt top

  Je lacht, bent blij en voelt geluk
  maar dat duurt niet lang .. en het is weer stuk
  De grond onder je voeten weg geslagen
  en je blijft zitten met je vragen
  Weer krabbel je overeind
  komt er aan dit alles ooit een eind?

  Je huilt en je hart doet pijn
  soms ... wil ik hier niet meer zijn...
  Elke keer lijken mijn keuzes verkeerd
  en raak ik steeds meer bezeerd
  Hoe los ik dat weer op
  en kom ik er weer bovenop?

  Afscheid nemen valt zwaar
  je houdt toch van elkaar
  Toch moet ik zonder hen verder gaan
  maar voel me wel in de kou staan
  Sterk als ik ben ga ik door
  ja, nu zonder "dierbaren" hoor
  Er zijn nog een paar mensen
  die mij alle goeds wensen
  Zij zijn er en nemen me zoals ik ben
  en ik ... zal er zijn voor hen

  Nieuwe dierbare vrienden
  die mijn vriendschap verdienden
  Een nieuw ingeslagen weg
  jeetje, ik ben toch wel sterk zeg
  Toch weet ik dat er tegenslagen komen
  ik hoop dat ze me helpen in mijn dromen
  Zodat ik voorbereid zal zijn
  en kan doorstomen als een trein

  Dat de tijd mijn hart mag helen
  van het achterlaten van velen
  Hoe je het ook went of keert
  schijnbaar doe ik het altijd verkeerd
  Positief als ik ben
  pak ik maar weer een nieuwe pen
  Schrijf ik een nieuw levensverhaal
  vol liefde en geluk ditmaal!

© Aaltje de Vries 05-08-2015

LIEFDE

  Elke keer komt weer dat gevoel
  herkenning van een boel ...
  gevoel van onzeker zijn
  van heel veel pijn
  van weggezet te zijn
  van een stuk leven zonder gein

  Elke keer krabbel ik op
  liefde brengt me er weer bovenop
  ik ga door waar ik gebleven ben
  verwerk wat ik herken
  elke nieuwe dag een nieuw begin
  ook al heb ik er niet altijd veel zin in

  Doch moet ik door met wat ik doe
  Maar soms maakt het me zo moe
  Er is altijd hulp voor mij
  en ben ik dankbaar met hen aan mijn zij
  Ze helpen me waar ik faal
  zetten me weer op het goede kanaal

  Dan kan ik weer lachen en zingen
  al voel ik altijd de pijn van hen die gingen
  maar ik leer er mee om te gaan
  en dat maakt me sterk en begaan
  Ik koester de liefde en nieuwe vriendschap om me heen
  en ik weet ... ik ben nooit alleen

© Aaltje de Vries 14-10-2016